Evliya Çelebi Seyahatname’sinde Merzifon’u şöyle anlatır; “Türk ilidir. Halkı kusursuz, sağlam,
yumuşak huylu insanlardır. Ucuzluk ve bolluk içinde, düzenli yapıları olan bir kenttir. Taşan Dağı’nın
güney eteğinde olup dört bin kadar kiremit ve toprak damla örtülü evi vardır… Pir Dede Tekkesinin
çevresinde ve diğer yerlerde altı yüz dükkan vardır. Boyacı dükkanları çoktur. İran boyasından daha iyi
boya yaparlar.” Merzifon geçmişinden itibaren insan ölçeğinde insan için inşa edilmiştir. İnsanların
hem birbiriyle hem de yapılı ve doğal çevreyle kültürel ve sosyal ilişki içinde olduğu bir “yer”dir.
Merzifon Belediyesi İş ve Yaşam Merkezi kentin geçmiş alışkanlıklarını çağdaş elemanlarla
yorumlayarak güçlü bir kamusal açık alan olarak tasarlanmıştır. Dar sokaklar, meydancıklar ve avlu
projenin temel mekânsal açılımlarıdır. Çarşı kavramını insan ölçeğinde vurgulayan yapı geçirgen bir
kurguya sahiptir. Özellikle yerel esnafın yüceltileceği bir plan şeması oluşturulmuştur. Tüm
dükkanların dış mekandan ulaşımı sağlanmaktadır. Bu çerçevede ofis kütlesi uzun kenara yaslanarak
sokak çarşı kurgusunu yaratan parçacıl kütle örgütlenmesine izin vermektedir. Düşük avlu etrafında
yerleşen eğitim birimleri, lokanta, çok amaçlı salon ve açık hava sineması dış mekanı zenginleştiren
unsurlar olarak yer almaktadır. Ofis kütlesi esnek bir plan şeması ile bölünebilir ve açık ofis
kullanımlarına imkan sağlamaktadır. Kat bahçeleri ofis hayatını zenginleştiren unsurlar olarak yer
almaktadır. Merzifon Belediyesi İş ve Yaşam Merkezi geçmişten gelen naif kent dokusunu parçacıl ve
insan ölçeğinde tekrar yorumlayarak nitelikli ve güçlü bir kamusal alan olarak ortaya koymaktadır.